Zo vind je de oorzaak van jouw voedselallergie (en kom je er ook weer vanaf)

Voedselallergieën komen steeds vaker voor en niet alleen bij volwassenen maar ook bij kinderen. De ene dag nam je nog een onschuldige hap van die heerlijke sappige zoete appel en dacht: wow, wat smaakt die lekker. Terwijl de volgende dag bij net zo’n hap je tong plotseling zo erg opzette dat hij je luchtpijp leek te blokkeren.

Waarom worden we plots allergisch?

Hoe ontstaat een voedselallergie?

Het maakt voor je hersenen niet uit of je fysiek of mentaal iets als shockerend beleeft. Denk maar aan het slechte nieuws dat je hond is overleden, dat doet pijn.

Zodra je lichaam een seintje krijgt dat jij een drama of noodsituatie beleeft dan gaat zij er alles aan doen om ervoor te zorgen dat je kansen om dit te overleven worden vergroot. Maar wat je lichaam ook gaat doen is er voor zorgen dat je in de toekomst ook beschermd bent, daarom slaat zij alles op dat mogelijk een gevaar was op het moment dat jou iets ergs overkwam.

Dit noemen wij sporen. Je beleeft iets dat je als shockerend ervaart – je lichaam kijkt, ruikt, proeft en tast naar alles wat hier de oorzaak van heeft kunnen zijn en maakt zo sporen aan – en daar is je allergische reactie.

Stel je at net die heerlijke sappige zoete appel terwijl je gebeld wordt door een onbekende: “U spreekt met dokter LaBrand. Ik heb helaas slecht nieuws voor u. Uw moeder ligt in het ziekenhuis. Ze heeft een zwaar auto-ongeluk gehad en ligt nu in een coma.”

Je bent in shock en laat waarschijnlijk spontaan die appel uit je handen vallen. Het enige waar jij nog aan kan denken is je tas pakken en je autosleutels zoeken. Ik moet zo snel mogelijk naar het ziekenhuis!

Je lichaam heeft deze shock opgeslagen en heeft die zoete appel het label ‘potentieel gevaarlijk’ gegeven. Zodat zij er in de toekomst voor kan zorgen dat je goed beschermd bent, dus de volgende keer dat jij in een appel bijt blijk je hem plots meer te kunnen verteren.

Wat zijn de symptomen van een voedselallergie?

Er bestaan twee fasen die je nu doorloopt. Je hebt net fase één beleeft, dit is de conflictactieve fase waarbij je de shock krijgt en je lichaam het automatische programma opstart om ervoor te zorgen dat jij de shock overleeft.

Wanneer het om allergieën voor voedsel gaat noemen we dit conflict een onverteerbaar brok. Je hebt het gevoel dat je wat er is gebeurd niet kan “verteren” of verkroppen. Je hersenen geven nu het seintje af dat er meer cellen moeten worden aangemaakt in je darmen om ervoor te zorgen dat je beter en sneller kan verteren.

In fase twee ben je weer wat tot rust gekomen. Je lichaam zal zich nu herstellen en er dus voor zorgen dat die extra cellen weer worden opgeruimd. Tijdens deze fase ervaar je de bekende symptomen die we kennen bij voedselallergie.

Je krijgt hevige krampen, gaat aan de diarree of moet braken en in sommige gevallen zit er soms bloed in je ontlasting of je kan nauwelijks meer ademhalen omdat je tong enorm opzwelt.

Deze symptomen zijn op zich al angstwekkend. Je hebt ook dan misschien het gevoel dat je het niet zal overleven. Ook deze shock kan er voor zorgen dat datgene wat je ervoor had gegeten en dus nog in je maag zat, ook het label ‘potentieel gevaarlijk’ krijgt.

Zo kan je dus ongemerkt allergisch voor bepaald voedsel worden waar je kort geleden nog helemaal geen last van had.

Een allergie geeft een acute heftige reactie. We kennen het wel van de bijensteek waar sommige mensen heel allergisch voor zijn waardoor ze altijd een speciale pen bij zich hebben om toe te kunnen dienen als ze gestoken worden. Anders kunnen ze komen te overlijden binnen redelijk korte tijd. Dus bij een allergie zijn zelfs de kleinste hoeveelheden al uit den boze.

Het daarom ook belangrijk dat je niet gaat experimenteren na het lezen van dit artikel, want dat kan gevaarlijk zijn. Doe het liever onder begeleiding zodat je zeker weet dat je lichaam klaar is om het label ‘gevaarlijk’ te verwijderen.

Hoe kom ik van mijn allergie af?

Laten we een voorbeeld geven van Adam uit Hongarije. Hij was nog maar een kind toen hij met een uitje met zijn ouders mee ging picknicken vlakbij de boer waar heerlijke perziken groeiden aan de bomen. En wat doe je dan als kind? Je plukt zo’n onweerstaanbaar lekkere perzik uit de boom en zet er je kleine tandjes in. Klinkt bijna paradijselijk, toch?

De boer was net te laat. Hij had nog willen zeggen dat de perziken net bespoten waren en dat ze dus niet gegeten mochten worden. Dus de volgende dag wordt kleine Adam plots enorm ziek. Hij zat net aan de lunch bij zijn ouders lekkere snoeptomaatjes te eten toen hij in ene hele heftige krampen kreeg en begon over te geven.

Wat denk je? Was hij vanaf nu allergisch voor die paradijselijke perziken? Nee, het waren de snoeptomaatjes die hij in zijn buik had toen hij zo ziek werd. Dit was een heftige gebeurtenis en dus had zijn lichaam ze als gevaarlijk en giftig opgeslagen zodat hij er niet weer van zou eten.

Adam eet tegenwoordig gewoon weer smakelijk tomaten. Zodra hij wist waar de allergie voor tomaten vandaan was gekomen kon hij het loslaten en begreep zijn brein dat deze tomaten niet de oorzaak waren  en dus niet gevaarlijk.

De ervaring van Adam laat zien dat de kennis vaak al genoeg rust in je systeem geeft om de associatie ‘gevaarlijk’ los te kunnen laten. Ik heb het keer op keer weer zien gebeuren. Met glutenallergieën, notenallergieën of welk voedsel ook. De kennis is meestal genoeg om je hersenen weer te resetten en jij kan weer alles eten.

En dit geldt niet alleen voor voedselallergieën, maar ook voor bijvoorbeeld hooikoorts en alle andere soorten allergieën.

Wil je meer weten over Allergieën?

Dan nodigen we jou uit om kennis te maken met ons Studieaanbod. Er zijn volop leermogelijkheden: Jaaropleiding, Masterclasses, Bionac en nog meer! Jij bent welkom.