Ziekte laat zien waar onze innerlijke groei stagneert

Ziekte, klacht, kanker en pijn laten ons haarfijn zien waar wij als ziel gestopt zijn om te groeien, waar wij als ziel (gevoelsmens) momenteel stagneren op ons bewustzijnsgroei-pad…

Ik heb dagelijks, wekelijks prachtige Biologika ontmoetingen. Één van hen was een mooie dame met de diagnose: ductaal carcinoom oftewel borstkanker in de melkgangen. Vanuit de leer van Biologika, de Nieuwe Medicina weten we dat een dergelijk programma in de borst te maken heeft met scheidingsconflict. Ik word gescheiden van mijn geliefde(n) maar ik wil het niet. Letterlijk van de borst gerukt… Ze is telkens bang om alleen achter te blijven en te vereenzamen. Ze heeft intens verdriet en angsten bij elke scheiding in haar leven. We kijken terug in de tijd en zien snel dat ze telkens mensen en situaties aantrok die haar deze angst weer lieten voelen.
Zij creëren voor haar letterlijk elke keer opnieuw een ingang om dit stuk van haar leven (en die van haar voorouders) te mogen helen. Te helen en daardoor innerlijk te groeien, groeien in bewust-zijn. Ze gaat het elke keer uit de weg… onbewust, wat heel menselijk is, wij willen immers geen pijn en angst voelen. Ze beseft tijdens onze ontmoeting dat haar lichamelijke veranderingen, de kankerprocessen haar juist helpen om nu wel naar die pijn te mogen gaan.
Want deze gevoelens en overlevingsstrategieën hebben haar en haar voorouders wel geholpen om in leven te blijven. Dus dank je wel lief en intelligent lichaam. Maar nu mag ze andere, bewustere keuzes maken. En daardoor haar brein stap voor stap leren dat gescheiden zijn geen overlevingsgevaar meer is.  Ze mag het nu loslaten en zich bevrijden.

Een andere bijzondere ontmoeting, met een man met longkanker. Longkanker staat voor doodsangst. Letterlijk doodsbenauwd dat het einde nabij is. Hij heeft deze schokbeleving ervaren toen hij te horen kreeg dat hij niet lang meer te leven had… Ook hier gaan we samen terug in de tijd en zien we met enige regelmaat doodsangsten in zijn leven en die van zijn voorouders terugkomen. Zijn moeder is overleden aan longkanker. Hij was geboren met de navelstreng om zijn nek: zijn eerste aardse ervaring was dus doodsangst! Plus de verschrikkelijke angst van zijn moeder die dacht dat hij al overleden was tijdens de geboorte. Wat slaat dan zijn brein – die geprogrammeerd is om ons te laten overleven – op? Dat hij supersnel moet reageren op zulke overlevingsgevaren want bij zijn geboorte was dit ook een enorm gevaar! Zijn brein en gevoelswereld zijn toen al gevoelig gemaakt voor deze impacten. Dus bij het eerste vergelijkbare schokmoment grijpt zijn brein terug naar dit overlevingsmechanisme, doodsangst en zet in de longen extra celgroei aan want met meer longcellen overleven we langer.

Het heeft toen immers ook geholpen bij de geboorte, niet waar?
In zijn verdere leven ervoer hij vele angsten rondom dit thema: vele dierbare vrienden en familieleden zijn overleden, vaak onverwachts. Hij werd als het ware continue geconfronteerd met de dood. In zijn gevoel was dood iets vreselijks, het einde, een enorme stress.
Dankzij deze longtumoren die hij nu heeft, krijgt hij een ultieme kans om naar deze angst te kijken. Zijn perceptie over de dood te veranderen. Zijn brein te leren dat de dood geen gevaar meer is… een bijzonder cadeau dat alleen hij kan uitpakken.

Want zodra wij uit die stagnatie stappen hoeft onze biologie onze ziel niet meer te helpen met celtoename (tumoropbouw) of celafname (gaatjes in de weefsels) of met psychische veranderingen (mentale problemen). Elke ziekte is een kans om heel duidelijk dat stukje van ons leven aan te pakken waar wij als zielswezens zijn gestopt met groeien! Hoe bijzonder is het?

Wil jij meer leren over de Nieuwe Medicina, Biologika?

Dan nodigen we jou uit om kennis te maken met ons Studieaanbod. Er zijn volop leermogelijkheden: Jaaropleiding, Masterclasses, Bionac en nog meer! Jij bent welkom.