Zsuzsanna nam een time-out van de reguliere behandeling die ze onderging om op haar eigen manier te kunnen herstellen.
Borstkanker – Het verhaal van Zsuzsanna
Borstkanker – Het verhaal van Zsuzsanna
Botkanker – Het verhaal van József
József Váczy uit Hongarije kent de leer van Biologika al jaren wanneer hij een langdurig biologisch conflict oplost en naar de herstelfase overschakelt. Het herstel manifesteert zich in de vorm van botkanker en de artsen zijn pessimistisch gestemd. De diagnose bevestigt echter wat József al vermoedde en hij kiest ervoor om het biologisch zinvolle speciaalprogramma te doorlopen. In deze video vertelt hij hoe hij dit proces met steun van zijn huisarts heeft voltooid en geeft hij ook waardevolle tips hoe een botkanker bio-logisch te overleven is.
Plasdrang – Het verhaal van Jeroen
OPEN BRIEF van Jeroen aan Enikö (Biologika trainer, consulent, oprichter Biologika Nederland)
Lieve Enikö,
Ik wil je nogmaals bedanken voor de inzichten die je mij gegeven hebt tijdens de Meerdaagse Biologika training. Ik heb de oplossing voor mijn hoge plasnood – als ik na een lange autorit (waarin ik vaak veel water drink) bij aankomst thuis nauwelijks mijn plas op kan houden – gevonden.
Ik denk dat het met territoriummarkering te maken heeft en wel om het volgende:
10 jaar geleden is bij mij ooit een poging gedaan tot inbraak. Ik zag op ’n dag op mijn voordeur (nabij het sleutelgat), 2 afdrukken van een scherp voorwerp, ik denk een schroevendraaier (inslag) waarmee geprobeerd was om binnen te komen.
Grappig genoeg heb ik een schilder gevraagd om deze schade in het hout weg te werken, maar ik denk dat ondanks ‘de camouflage’ de schadeplek er voor mij nog steeds zat. Dit wegwerken van de schade is pas jaren later gebeurd, dus elke keer als ik thuis kwam werd ik weer met die inbraakschade geconfronteerd (dit noemen wij “spoor” in de Biologika).
Ik heb na deze inbraakpoging voor mij zelf besloten, om alle binnendeuren af te sluiten (op elke deur in mijn huis zit een slot, kortom praktische oplossing). Het idee daarachter is dat als “de dieven” dan binnen komen, ze elke deur dienen te forceren en dus erg veel braakschade maken, zodat ik in ieder geval kan aantonen dat er sprake is van braak en van de verzekering mogelijkerwijze een schade-uitkering krijg, of dat ze zoveel deuren dienen te forceren, dat de dieven het opgeven en weggaan.
Toen ik mij dit gisteravond realiseerde, ben ik sinds tijden het huis uitgegaan zonder alles af te sluiten, met de gedachte “mij overkomt niets”. Ik had bij terugkomst geen hoge nood.
Ook binnenshuis had ik namelijk vaak dat ik kleine hoeveelheden plas uitscheidde, zonder dat ik in staat was het op te houden. Zelfs als ik net naar het toilet was geweest, en je zou denken dat mijn blaas leeg is, als ik in de keuken sta en de kraan laat lopen, dat ik alweer ongecontroleerd urine uitscheidt, hetzelfde in de douche bij een lopende kraan, of als ik in mijn bad stap om me te douchen.
Dat laatste gebeurt dan ook als je bij iemand anders onder de douche stapt of bij de sportschool als je gaat douchen.
Alhoewel de angst nu niet meer aanwezig is maar wel het patroon van deuren afsluiten, moet ik bekennen dat ik in het begin zeker angst had als ik elke dag thuis kwam, van “zal er ingebroken zijn of niet”….. Dit gevoel is weggegaan, maar het patroon/spoor is gebleven.
Ik denk ook niet dat het per se te maken heeft met een volle blaas na een autorit, maar de ziekelijke neiging om zo snel mogelijk bij thuiskomst mijn territorium te willen afbakenen.
Dit klinkt heel logisch!
Mijn onderbewuste is druk bezig om allerlei logica te ontcijferen en ik vind dat briljant!
Nogmaals ontzettend bedankt !!
Ik wens je een fijne dag.
Met lieve groeten,
Jeroen
Deze gevoelens slaan in als een biologisch conflict als ze voldoen aan de 5 voorwaarden van een conflict. Tijdens de conflictactieve fase nemen weefsels en cellen af in de blaas. De logica van dit programma is: diameter van de blaas vergroten om meer urine te kunnen bewaren want met meer urine kan ik mijn grenzen beter en effectiever markeren. Net zoals dieren hun territorium met urine afbakenen. Ook de blaasspieren kunnen helpen in een dergelijke biologische stress met het effectiever markeren van onze onveilige territorium/nest.
Wij mensen denken tegenwoordig maatschappelijk maar ons lichaam denkt en handelt tot op de dag van vandaag bio-logisch. 🙂
Eierstokcyste – het verhaal van Inge
Eierstokcyste – het verhaal van Inge
Verandering (klacht): cyste van 8 x 6 cm op de eierstok
Biologisch conflict: verlies van partner & gevoel van falen in vrouwelijkheid/seksualiteit
“Na 2 jaar een warme relatie gehad te hebben beëindigde mijn partner de relatie. Dat was voor mij een groot verlies. Ik was 40 en vond het erg geen relatie te hebben, ook al was het niet simpel en was hij bijvoorbeeld ontevreden op sexueel vlak. Ik was verdrietig, teleurgesteld en boos. De periode erna leerde ik wel een nieuwe man kennen, maar dat draaide uit op een teleurstelling. Ik was erg negatief over hem en klaagde veel (iets dat niet zo mijn gewoonte was ervoor).
Ongeveer anderhalf jaar erna had ik steeds sterker wordende buikklachten. De klachten waren in het begin het sterkst vlak voor of na stoelgang. Uiteindelijk was het zo erg dat over een drempel rijden met de auto enorm pijnlijk was. Een echo wees op een cyste op de eierstok van 8 x 6 cm. Deze bleek niet kwaadaardig te zijn. Ik besloot deze niet te laten verwijderen, maar wel om via coaching, reiki, bioresonantie, … te kijken of ze kleiner kon worden.
De afspraak met de gyneacoloog was dat als de cyste onder de 3 cm werd, ze kon blijven. Door de coaching kwam ik erachter dat ik moest zorgen voor zelfliefde, vrede te hebben met mijn relationele situatie en mezelf. Vervolgcontroles wezen uit dat ze kleiner werd. Eerst 5 cm, dan inderdaad 3 cm.
Tijdens mijn zwangerschap (op mijn 43ste) bleek de cyste er nog steeds te zijn.
Mensen vallen vaak van hun stoel als ik vertel hoe oud ik ben. Ze vragen me vaak wanneer de tweede eraan komt. Dan zeg ik dat ik nu 47 ben en eentje genoeg is. Ze schatten me steevast 10 jaar jonger…”
Inge Ketels, °18-12-1970, www.bureaustroom.be
NOTE ZINVOLHEID EIERSTOKCYSTE: de bio-logische conflictinhoud van een eierstokverandering (cyste, ontsteking of zelfs kanker) is intens verlies van OF een dierbare, bijvoorbeeld een kind, partner, ouder, geliefde hond, etc. Verlies kan zijn alles zijn wat men als verlies ervaart en men heeft het gevoel niet zonder hem of haar verder te kunnen leven. OF het is een verliesgevoel van vrouwelijkheid: “ik heb gefaald als vrouw, als partner, ik ben niet in staat om een gezin te stichten, ik ben niet meer vrouwelijk genoeg en daardoor lijd ik onder een eigenwaarde inbreuk”.
Tijdens de conflictactieve fase, wanneer een vrouw hierover stress ervaart en geen oplossing heeft voor haar impact/drama, ontstaat necrose – weefselafname – in de eierstokken. Dit is een fase die niet opgemerkt wordt omdat het zonder pijn of klacht verloopt. Zodra de vrouw in de herstelfase komt oftewel er is weer rust rondom dit thema, zielenrust, zullen de gaten in het weefsel aangevuld worden met (oedeem)vocht en extra cellen: er ontstaat een cyste. In 9 maanden wordt de cyste een extra eierstokje die meer oestrogeen produceert en de vrouw extra vrouwelijk, extra jong en extra vruchtbaar maakt. Dit is de biologische zinvolheid van deze verandering: als de vrouw zichzelf niet vrouwelijk genoeg vindt dan helpt Moeder Natuur haar met extra eierstokweefsel om vrouwelijker te worden, vruchtbaarder zodat zij het verlies sneller kan compenseren.
Borstkanker met lymfe uitzaaiingen – het verhaal van Renate
Borstkanker met lymfe uitzaaiingen Renate
1. diagnose, het nieuws
Ik wist al een paar jaar dat mijn borst niet was wat het moest zijn. Echter op en aparte manier kon ik de confrontatie nog niet aan. Ik had een kuiltje, een intrekking aan de onderkant. Maar het kon ook best een spier zijn dacht ik zo. Toen ik er aan toe was heb ik een thermografie laten maken. Na twee thermografien binnen drie maanden waar geen activiteit waarneembaar was, heb ik toch een echo laten maken waar toch wel degelijk iets te zien was. Toen via de huisarts mij door laten verwijzen. Eenmaal in het ziekenhuis kwam in in een rollercoaster terecht. Er is daar een punctie en een mammografie gemaakt. De punctie was zeer heftig en pijnlijk. De uitslag was een eerste graads, gecombineerde tumor (lobulaire en ductale borstkanker) welke volgens de chirurg al jaren aanwezig moet zijn geweest. Aangezien de aard en de grote.
2. de behandelingen, opties, wat heb ik laten doen en wat niet?
Ik had de keuze tussen een borstsparende operatie en een mastectomie. Ik heb gekozen, vanwege de grote van mijn borst voor een weefselexpansie ( verwijderen van al het borstweefsel) en met reconstructie van siliconen. Maar ook omdat dan radiotherapie niet nodig zou zijn. Na een paar maanden bedenktijd (zie punt 3) heb ik me laten opereren. Ik heb een expander gekregen. Die zou ik 5 maanden moeten dragen.
De uitslag na de operatie was dat de tumor van een stadium 1 naar een stadium 2 was veranderd met “uitzaaiing naar de poortwachter” die ik had laten weghalen.
Advies: chemo, radiotherapie en hormoontherapie. (De tumor was hormoongevoelig).
3. wat heeft mij geholpen om een beslissing te nemen?
Na mijn eerste onderzoek en uitslag heb ik twee maanden rust genomen. Dit raad ik iedereen aan!! Kom tot rust, ga uit de paniek, heeeel belangrijk. De tumor is geen tijdbom. Je hebt tijd! En ga voelen, wat voelt voor mij goed! Ik heb op aanraden van een vriendin contact gezocht met Eniko van Biologika Nederland. Die heeft mij enorm gerust kunnen stellen en de eerste angst bij me weggenomen. Ze legde mij op een nuchtere manier uit wat er precies gebeurt in je lijf en hoe intelligent je lichaam is en in principe geen fouten maakt. Ook het conflict wat er onder ligt. Je linker of je rechter borst en welk type tumor het is. Dat hij bij mij gecombineerd was klopte precies met wat ik heb meegemaakt in mijn leven.( 15 jaar geleden gescheiden en sindsdien alleen de zorg voor 2 kinderen , eentje met autisme en de andere ADD.) en wist daardoor ook waar ik mee aan de slag moest gaan, en ook wat ik inmiddels al had losgelaten. De tumor was immers niet actief meer.
Wat voor mij een enorme geluk is, is dat ik sinds drie jaar een therapie heb gevolgd die onbewuste conflicten helpt oplossen die energie bij je wegnemen. Voordat ik deze therapie ben gaan doen was ik altijd heel erg moe. Door het oplossen van deze conflicten stijgt je energie en daarmee ook je zelfgenezend vermogen. Deze therapie heet de psychosomatische energetica. Mijn energie was ten tijde van de operatie bijna weer optimaal.
Na mijn operatie heb ik weer contact met Eniko gehad over de uitslag en de “uitzaaiing”. Het feit dat op de thermo destijds niets te zien was wijd ik aan het feit dat de tumor niet actief was. De punctie die ik heb laten maken heeft mijn tumor actiever gemaakt. Dit heb ik gevoeld nadien, door steken en een zeer onrustig gevoel in dat gebied. Dat heeft gemaakt dat dit stadium 2 werd en mijn lymfen heel hard aan de slag zijn gegaan. Eniko heeft mij heel fijntjes uitgelegd wat lymfen precies doen. En hoe gesloten dit lymfe systeem ook werkt. Dat de cellen nooit naar een ander deel van je lichaam kunnen verhuizen. En ook dat ze nooit overleven in zuurstofrijk bloed. Ook dat elke tumor zijn eigen conflict heeft. Ook dat ik van haar de tip kreeg; vraag aan de chirurg of het lymfekanker cellen zijn of borstkanker cellen in de lymfe! Dit waren borstkanker cellen, wat dus geen nieuw conflict betekende maar het betekende dat de lymfe (onze rioleringssysteem) de tumorrestjes aan het opruimen was.
Een nabehandeling van chemo en radiotherapie was direct al een groot schrikbeeld voor me. Dit voelde zo onveilig en zo niet goed voor mijn lichaam! Dus mijn intuïtie die al nee zei, daarmee ben ik op onderzoek uitgegaan. Ik heb via Facebook contact gekregen met powervrouwen uit Amerika die mij allerlei onderzoeken en statistieken toestuurden via ”pubmed” een medische databank waar de nieuwste onderzoeken worden gepubliceerd. Ik kreeg hierdoor bevestiging op vragen waarop mijn intuïtie mij al geantwoord. Ik kreeg adviezen via de TTAC (the truth about cancer) welke vragen ik moest stellen aan de radiotherapeut, en de oncoloog. Wat mij verbaasde was dat ze zo weinig wisten! Ik heb om statistieken gevraagd. Heel belangrijk: vraag om statistieken! Die helpen je om in te zien hoe weinig toegevoegde waarde deze behandelingen hebben.
4. het resultaat
Ik heb geen nabehandelingen gekozen. Qua eten: ik eet gewoon gezond, weinig vlees en veel groente en geen suiker (!). Ook homeopathische druppels na de operatie ingenomen om mijn lymfen te helpen. Verder nog wat ondersteunende vitamines en mineralen. Ook heb ik een paar behandelingen van Raymedie gehad om mijn lymfen te ondersteunen en te activeren. Nu na mijn tweede operatie, het implanteren van de siliconen, voel ik mij goed en energiek. Ik heb een bijna onzichtbaar litteken. En mijn geopereerde borst is bijna gelijk aan mijn andere. Hoewel siliconen ook niet de gezondste oplossing is, heeft dit voor mij het meest fijne en vertrouwde gevoel gegeven. Ik heb de siliconen omarmt en mij lichaam heeft het vanaf het begin af aan geaccepteerd en het voelt alsof het bij me hoort.
Ik ben laatst voor controle geweest bij de chirurg. Ze heeft mijn oksels gevoeld (de lymfe) en het voelde allemaal goed. Er zijn geen uitzaaiingen meer! Ik kreeg de uitnodiging om over een half jaar terug te komen voor mammografie en controle. (Van de andere borst). Dit heb ik afgewezen. En heb mezelf ontslagen voor verdere controles.
Over een half jaar laat ik weer een thermografie maken.
Belangrijk is om voor jezelf een toekomstplan te maken. Iets wat je graag wil en naar toe kan werken. Dit geeft een positieve mindset. Over een maand begin ik met de studie psychosomatische energetica in Duitsland. Hiermee hoop ik veel mensen te kunnen helpen. Ook wil ik nog een cursus bij Eniko gaan volgen om nog meer kennis te vergaren over Biologika Nederland en de leer van dr Hamer. 🙂
Liefs,
Renate
Renate