Carpaletunnelsyndroom – het verhaal van Anita

Wat is een Carpaletunnelsyndroom?

Carpaletunnelsyndroom (CTS) is een aandoening in de pols waarbij de middelste zenuw (nervus medianus) bekneld is. De nervus medianus loopt vanuit de onderarm via een opening in de handwortelbeentjes naar de handpalm. Deze opening wordt de carpale tunnel genoemd, met als officiële naam de canalis carpi. Het carpaletunnelsyndroom treedt op wanneer het weefsel in en rondom de carpale tunnel gezwollen is. (bron: Wikipedia)

De ervaring

 

Mijn naam is Anita, ik ben 33 jaar en ik wil graag met jullie mijn ervaring delen over deze aandoening en hoe ik nu pijnvrij ben dankzij de inzichten tijdens een Biologika consult.

1. Klachten

 

Tijdens mijn studiejaren tussen 14 en 18 jaar op het gymnasium begon ik last te krijgen van mijn arm en pols, en ook de vingers. Als ik het gevoel en de pijn moet beschrijven: het voelde heet aan en het brandde van binnen, als ik het bewoog deed het nog meer pijn, elke aanraking deed ook zeer, zelfs het aanraken van mijn nagels deed pijn. En op een gegeven moment straalde de pijn naar mijn elleboog en schouders, en ik had tijden dat mijn hele arm verstijfd was. Ik kon mijn arm alleen in 90 graden houden want op deze manier deed het het minste pijn… Ik had er met periodes last van en de afgelopen zomer deed het weer maandenlang zo zeer dat ik werkelijk bang was dat mijn arm verlamd zou raken… Ik was zo bang en wanhopig.

2. De diagnose en de behandelingen

 

Het was een lastige weg naar de diagnose omdat mijn reguliere artsen in eerste instantie niet wisten wat ze met mijn klachten aan moesten. Advies was: ga naar huis en laat het rusten, ga ijs opdoen, en nog meer van zulke adviezen. Ze hadden geen idee wat er met mijn pols en vingers aan de hand was. Ze dachten dat het misschien vanuit mijn nek kwam door een beknelde zenuw en ik moest onder de MRI maar men kon weer niets concreets vinden. Uiteindelijk kreeg ik wel de diagnose Carpaletunnelsyndroom maar tot op de dag van vandaag weet men het niet precies of dit klopt. Maar aan de hand van mijn klachten is dit de meest waarschijnlijke diagnose.

3. Het Biologika consult en de helende inzichten ontdekkingen

 

Ik ben er achtergekomen dat dit syndroom te maken heeft met meerdere bio-logische thema’s. Een van de thema’s was dat ik niet uit wat ik wil uiten, dingen niet durf uit te spreken. Dit klopte als een bus. Sinds ik me kan herinneren ben ik een stille persoon en durf niet zomaar te uiten wat ik denk of voel. Ik durfde nooit te zeggen wat ik dacht want ik wilde altijd voldoen aan andermans verwachtingen. Ik onderdrukte liever mijn wil en mijn intenties om maar geliefd te zijn en conflicten te vermijden.

Een ander thema was ook raak: ik moest heel lang bemiddelen tussen 2 mensen. Eerst tussen mijn vader en moeder. Mijn vader had alcoholproblemen en mijn moeder was vaak woest omdat mijn vader dronk. Ze hadden vaak ruzie en konden niet met elkaar communiceren. Ik voelde me – onbewust – verantwoordelijk om ze met elkaar te verbinden, ik voelde me verantwoordelijk dat ze bij elkaar moesten blijven. Want waar men wrijving en ruzies heeft, geen onderlinge overeenstemming en vrede ervaart dan is er altijd tweedracht… maar het gezin moest blij elkaar blijven! Ik was vaak de bemiddelaar tussen die twee.
Later kreeg ik een vriendje en hij was heel anders dan mijn ouders, hij werd niet zo snel geaccepteerd in ons gezin. Toen voelde ik me weer als een tussenpersoon tussen mijn vriend en mijn ouders, mijn vriend was niet echt open en communicatief en ik was vaak de boodschapper tussen die twee partijen. Het was een vervelende rol maar ik deed het om de rust en harmonie zo goed mogelijk zien te houden. Ik moest het contact zo goed mogelijk waarborgen. Dit is echt een levensthema van mij. En dit thema had ook overeenkomsten met het eerste: want hier durfde ik ook niet te uiten wat ik voelde. En hier beleefde ik weer: als er tweedracht is en men houdt niet van elkaar dan houden ze ook niet van mij!

4. Hoe gaat het met mij sinds het consult?

 

De laatste keer dat ik zoveel last had van mijn arm duurde de pijn ongeveer 5 weken. 2 weken na het consult was ik pijn- en klachtvrij. Dit is nu 4 maanden geleden en ik ben nog steeds klachtvrij! Ik houd jullie graag op de hoogte van de ontwikkelingen van mijn arm maar ik ga ervan uit dat deze inzichten mij wezenlijk hebben geholpen om dit programma te helen. Ook omdat ik sinds dat gesprek en dankzij de inzichten bewust meer uitspreek dan voorheen. Ik durf nu (of beter gezegd ik ‘leer’ mezelf) vaker te zeggen wat ik wil, ik durf iets eenvoudiger mezelf te uiten wanneer nodig is en ik ben niet meer zo bang voor de afwijzing van anderen. Of anderen me leuk vinden. Ik doe het nu meer en steeds beter dankzij deze inzichten over mijn klachten. Ik voel me vrijer en rustiger!

BIOLOGISCHE UITLEG van het Carpaletunnelsyndroom

De middelste zenuw van de pols staat onder druk waardoor de klachten voelbaar worden in de vingers en/of hand. Het centrale thema van CTS is EIGENWAARDE-INBREUK.

Het openbaart zich in de pols want:

– ik ben ergens niet handig in, ik kan niet met mijn vuist op tafel slaan (figuurlijk), onderdrukte, verhinderde spraak of gesprek: ik mag geen ‘nee’ zeggen, ik mag niet tegenspreken, ik ben boos omdat ik niet mag zeggen, uiten wat ik wil
– er moet iemand afgewezen worden in de familielijn, en ik voel me daardoor minderwaardig, niet goed genoeg (eigenwaarde-inbreuk)

– conflict waar je je bevindt in de rol van de bemiddelaar: ik voel me gedwongen om tussen 2 groepen, mensen, situaties het contact (connectie) te waarborgen, verzekeren, bijvoorbeeld tussen ouder en kind, tussen partner en schoonmoeder, tussen baas en medewerker, etc. Ik zit altijd tussen 2 partijen

– conflict waarin ik niet meer in staat ben om een contact tussen 2 mensen te blijven waarborgen

team-spirit-2447163_1280