Het verhaal van Nanetta, Biologika consulent en trainer

“Ik heb zogenaamd gegokt met mijn leven – ik heb niet voor de reguliere geneeswijze gekozen…

Ik was 23 jaar en had al twee baarmoedermond- en baarmoederpoliep-operaties achter de rug. Ik moest elk half jaar voor controle komen bij de gynaecoloog en ik was telkens doodsbang voor de HPV uitslagen. Ik heb geleerd van mijn oma dat bang zijn een luxe en een hindernis is. De P waarde was telkens of iets lager of iets hoger. Ik hield van wiskunde maar deze cijfers werden mijn grote vijanden.

En toen gebeurde er iets opmerkelijks, na 50 dagen kwam mijn menstruatie terug en toen het afdelingshoofd van gynaecologie mij heeft onderzocht vertelde hij mij heel vriendelijk: “Nanetta, jij hebt endometriose dat dodelijk is als jij het niet laat behandelen. Het zal zich uitzaaien naar je hersenen en longen.”

Als je 23 jaar oud bent ben je normaal gesproken nog niet zo breed opgeleid dat je weet wat endometriose eigenlijk is en dan hoor je slechts vier woorden: dodelijk, uitzaaien, longen, hersenen – schok!!!

Toen legde hij mij uit dat hij een 6 cm groot cyste in mijn eierstok had gevonden en dat ik daarom endometriose heb. Natuurlijk had hij deze conclusie alleen mogen trekken als hij het had onderzocht met een laparoscoop maar hij zei dat er slecht 1% kans was dat het geen endometriose was. Als hij mij zou opereren dan zou ik daarna 6 maanden lang medicijnen krijgen en daarna één maand de tijd hebben om zwanger te raken (??) want daarna zou ik levenslang onder hormoonbehandeling zijn. Tot slot voegde hij eraan toe: “Nanetta, helaas kan de moderne, reguliere geneeswijze je niet verder helpen!”

Die 1% kans vond ik best fijn maar wat ik het fijnste vond is dat hij mij verzocht om na 1 maand op controle terug te komen. Dus ik dacht: “oh, ik ga dus toch niet zo snel dood…!” En wat het meest ‘grappige’ was: ik las in de medische boeken en hoorde de arts ook tijdens het onderzoek zeggen: “Sjonge, deze cyste is er NOG STEEDS?” Nog steeds??? Dus het zou ook al verdwenen kunnen zijn? Huh?

Oh mijn god, wat goed dat ik toen al heb nagedacht! Wat mij ook heeft geholpen is dat ik taalkundige ben en dat ik daardoor heb begrepen wat hij zei en bedoelde! En dat ik begreep van mijn oma dat angst niet helpt en slechts tegenwerkt. Deze dingen waren mijn overlevingstools tegenover de moderne geneeskunde, de witte jassen en hun goedbedoelde adviezen. Iedereen moet doen waar hij goed in is; als iemand goed heeft geleerd om te opereren, moet hij opereren!

Toen, heel eigenwijs, ben ik naar huis gegaan en heb besloten om gebruik te maken van die 1%. Ik zocht naar alternatieve oplossingen want hoewel ik best rationeel ben kun je niet anders als een dokter tegen jou zegt dat zelfs de wetenschap niet meer kon helpen.

Ik draaide ‘s nachts steeds rond in bed, ik wist niet welke keuze goed zou zijn. Ik deed mijn best om naar mijn innerlijke stem te luisteren wat niet makkelijk was als je zo rationeel bent als ik. Toch, een bepaald gevoel kwam maar niet, ondanks dat ik het ‘forceerde’: doodsangst. Ik wist diep van binnen dat ik niet dood zou gaan, dat er niets aan de hand was want aan een kleine wandelende endometriose kun je niet zomaar dood gaan.

Een jaar lang was ik aan het zoeken en voelde diep van binnen dat dit geen verloren tijd was maar juist waardevol. Ik was alles aan het leren wat op mijn pad kwam… Pas 10 jaar na dato kwam ik erachter, dankzij de leer van Biologika, dat deze ziekte is niet ontstaan om mij te doden maar dankzij deze bijna 7 cm eierstokcyste heb ik veel meer oestrogeen, is mijn uitstraling meer vrouwelijk, mijn huid mooier en ben ik vruchtbaarder dan ooit. Sinds ik bezig ben met de ziel en de psyche weet ik en ervaar ik dat wij aan elke willekeurige ziekte dood kunnen gaan, maar wij kunnen ook elke ziekte overleven, dat de dood niet hier afhankelijk van is maar van de ‘beslissing’ van de ziel zelf.

Wij zijn bang voor de diagnoses, dat wij slechts dagen te gaan hebben om te beslissen hoe ons lichaam te redden. We beleven vele biologische conflicten waardoor wij nieuwe ziekteprocessen aanzetten en dit noemt de reguliere geneeskunde ‘uitzaaiingen’. Dankzij de angst en/of de onjuiste behandelingen, diëten verzwakken mensen en uiteindelijk geeft de ziel het op. In familieopstellingen bestaat hiervoor een vaak levensreddende zin: Ik kies voor het leven!

Als de arts mij had gevraagd of er iets mis was met mijn vrouwelijkheid had hij erachter kunnen komen dat mijn baarmoederhalswonden te maken hadden met seksueel misbruik, mijn poliep met een gevoel van ‘laat mij met rust, opereer me niet, mijn eierstokcyste met de situatie dat een half jaar daarvoor mijn bruidegom mij op een heel lelijke manier had verlaten, met mijn nichtje, en ik me niet vrouw genoeg voelde.

Sindsdien ben ik 2 keer onderzocht door een dokter en door een auto ongeluk is mijn cyste ook gaan bloeden. De eerste arts zei tijdens het echoscopie-onderzoek tegen mij: “Er is een 7 cm grote cyste, misschien is het idee om een gynaecoloog te consulteren. 4 dagen na het ongeluk was deze arts al tevreden met mijn cyste en zei tegen mij: uw baarmoeder ziet er prachtig uit! Of de artsen zijn veranderd, sindsdien, of toch ik, maar ze wilden mij niet meer tot de dood behandelen. Wat er met mij gebeurt begint bij mezelf! Ik nam verantwoordelijkheid voor mij eigen genezing, voor mijn eigen gezondheid. Want het is mijn leven, mijn lichaam. Ik geef die verantwoordelijkheid niet meer aan een ander, ik bereik mijn doel!

Ontdek ook wat Biologika, De Nieuwe Medicina voor je kan doen! Ik heb het 10 jaar geleden ontdekt en dit was de enige wetenschap die mij kon helpen. De enige waar ik logische antwoorden kreeg op mijn ziekteprocessen, waar ik niet vanuit angst maar vanuit logica en begrip mijn leven en impacts kon begrijpen. Waar ik begreep dat de ziel, onze gevoelswereld alles aanstuurt en met welk doel en waar met een hersen ct scan bewijzen te zien zijn, welke veranderingen waar in het lichaam plaatsvinden.

10 jaar geleden heb ik de meest rationele natuurwetenschappelijke zielswetenschap gevonden, sindsdien geniet ik van alle kennis als Biologika consulent en trainer want op deze manier kan ik altijd de logische vragen stellen en de logische antwoorden vinden. Ik vroeg altijd al af: waarom wordt de toename van adrenaline in je lichaam niet als een ziekte bestempeld maar de toename van je suikerspiegelniveau wel? Waarom snappen wij het ene wel en het andere niet? Of ik laat de reguliere artsen de volgende simpele rekensom zien (uit hoofdstuk 4.1.18 van de Orgaan Atlas):

Ik voel me dankbaar dat ik in mijn moedertaal (Hongaars) de beste literatuur ooit mag bestuderen: de Orgaan Atlas, geschreven door Roberto Barnai, waarin oa deze foto te vinden is (note: aan de Nederlandse versie wordt hard gewerkt). Deze 23- jarige vrouw met gediagnosticeerde hersentumor niet is overleden maar heeft haar leven en gezondheid in eigen handen genomen, ze is hersteld van een halfzijdige verlamming en nadat het oedeem in haar hoofd was afgezakt herstelde ze volledig en is ze Europese danseres geworden.

Dit is een boek dat ik iedereen van harte wil aanbevelen, naast de Biologika trainingen. Dankzij De Nieuwe Medicina is het voor mij mogelijk geworden om de leiding over mijn gezondheid en ziekteprocessen terug te nemen en hoef ik nooit meer bang te zijn voor ziektes, kanker of de dood.

Ik wens iedereen levenslange gezondheid, logische denkprocessen en prachtige inzichten toe!”

Veel liefs, Nanetta